Als ouder wil je niets liever dan dat je kinderen plezier hebben. Hartstikke leuk zo’n kindje dat met een grote lach op het gezicht in een plas springt. En toch hoor je de ouders dan steevast roepen: “Nee, niet doen! Je wordt nat!”. Waarom toch? Waarom bederven wij dat plezier? Waarom doen we zelf niet mee? “Je wordt nat!” Ja, nou en? Daar hebben we toch de handdoek en droge sokken voor uitgevonden?
Heeft u wel eens goed gekeken wat er gebeurt als je in een plas springt? Heel even sta je dan op de grond terwijl het water in grote snelheid van je voeten af beweegt. Let ook even op het geluid: SPLASHHH! Droge voeten omringd door een muur van water. Maar dat moment is van korte duur, vrij snel daarna komt het water weer terug naar je voeten stromen en sta je tot je enkels in het water. Waar zijn je voeten nou? Dat voel je al vrij snel: die worden nat.
En daar ligt het verschil tussen een kind en een volwassene: een kind trekt zich daar niets van aan en gaat, schijnbaar zonder het te merken, door met waar het mee bezig is. Natter dan nat kan toch niet. Als je in een regelmatig tempo in de plas stampt, maak je hele mooie kringen die steeds groter worden. Dat ziet er mooi uit en je kan de omstanders meteen uitleggen dat de onzichtbare geluidsgolven plons, plons, plons zich precies zo gedragen. Nog leuker is het om de omstanders bij het spel te betrekken en heel hard in de plas te springen zodat de spetters tegen hun benen komen. Wie weet doen ze mee… Maar een volwassene schiet meteen in een negatieve bui: het gezicht betrekt en niet zelden gaan natte patta’s (straattaal voor schoenen) vergezeld van stevige taal. “Niet doen! Kom uit die plas!”.
Het lijkt er op dat volwassenen een hekel hebben aan nattigheid. Als de weersvoorspelling luidt 90% kans op regen dan is de dag al verpest. En dat is jammer. Helemaal als je bedenkt dat wij, natuurliefhebbers er juist van zouden moeten houden. Want het weer is immers de enige echte natuur die wij nog hebben (niet door de mens gewijzigde omgeving of omstandigheid). Hoewel, wij hebben de regen in gecultiveerde vorm wel degelijk naar binnen gehaald. Als wij maar de controle hebben over begin, eind en temperatuur van de vallende drupples dan kunnen we eigenlijk niet meer zonder onze douche.
Misschien zou het schelen als we ons in de regen hetzelfde zouden gedragen als onder onze douche? Dus de volgende keer als het regent: naar buiten! Verder zit toch iedereen binnen dus het is lekker rustig. Tenzij iedereen nu naar mij luistert. Doe je kleren uit (misschien niet alles) en zingen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten