De gemeente Stichtse Vecht heeft drie fantastisch mooie gemeentehuizen, drie historische buitenplaatsen aan de Vecht. Maar is dat in deze tijd van crisis alom niet iets te veel van het goede? Kunnen we ons ambtenarenapparaat niet onderbrengen in een mooi kantoorpand aan de A2 en Goudestein, Boom en Bosch en Beek en Hof verkopen?
Sommigen vinden dat dat niet past: een gemeente met een Vecht moet zich ook profileren aan die prachtige rivier. Maar is dat wel zo? De meeste mensen van buiten onze gemeente passeren ons met grote snelheid over de A2 zonder te weten welk moois er achter de geluidswal te vinden is. Dus is dat niet een veel betere plek om je te laten zien als gemeente? Dat deden de vroegere bezitters van de buitenplaatsen ook: in hun huizen in Amsterdam hingen mooie behangselschilderijen aan de muur om de gasten te laten zien over welk moois zij beschikten aan de Vecht. Dat moeten wij nu ook doen. Dan kunnen we namelijk met de drie buitenplaatsen de markt op.
"Maar", vraagt u dan terecht, "wat gaat daar dan mee gebeuren"? Dat is nou precies waar de polderwachter het met u over wil hebben: Wat zou volgens u een mooie herbestemming zijn voor Goudestein, Boom en Bosch en Beek en Hof? Tijdens de open monumentendag van 10 september 2011 stelde ik het publiek de vraag WAT NU? Men kon zich laten inspireren door de opengestelde panden in het thema 'nieuw gebruik oud gebouw' en daarna bij mij een kleurplaat verfraaien met een goed idee. En ik had beloofd om bij de afsluiting het beste plan bekend te maken.
Maar er kwam wat tussen. Ik had op tv een interview gezien met de gebroeders Verlinde, twee professoren in de natuurkunde. Een van de twee, Erik, had zijn verblijf in een Frans hotel noodgedwongen moeten verlengen omdat zijn tas gestolen was. Tijdens deze lege dagen kreeg hij een idee over hoe de zwaartekracht verklaard kan worden. Sommigen noemen zijn idee de volgende stap na Einstein en Newton. Het idee is dat zwaartekracht niet in de twee objecten, bijvoorbeeld een steen en de aarde zit, maar in de tussenliggende ruimte. De verandering aan de informatie die zich in die ruimte bevindt ligt ten grondslag aan de zwaartekracht.
Ik had het kunnen weten. De polderwachter is namelijk ook een man van de tussenruimte, van de leegte tussen twee dorpen. Ik weet ook dat die leegte vol zit met informatie, dat daar de fundamentele dingen gebeuren.
En zo is het eigenlijk ook met de ruimte tussen de vraag en het antwoord. Die tijd is het spannendst. Daar moet namelijk de fantasie aan de slag, daar kan alles. Dus ik heb nog geen antwoord gegeven op de vraag WAT NU? Ik wil de tijd tot het antwoord nog even rekken. Mocht u nog een goed idee hebben waarmee we de lege gemeentehuizen kunnen vullen, dan kunt u dat laten weten via watnupost@gmail.com Wordt vervolgd...